Περίληψη Διεταιρικής Συζήτησης.
Το ενδιαφέρον του Ιατρικού κόσμου αλλά και των ασθενών για τις συμπληρωματικές και εναλλακτικές Ιατρικές (CAM, Complementary and Alternative Medicine), έχει αυξηθεί την τελευταία εικοσαετία στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως. Σύγχρονες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι 65% των Ευρωπαίων πολιτών έχουν απευθυνθεί σε αυτές, ενώ περίπου 180.000 Ευρωπαίοι ιατροί έχουν εκπαιδευτεί σε μία ή περισσότερες από τις πιο διαδεδομένες εναλλακτικές και συμπληρωματικές ιατρικές θεραπευτικές μεθόδους που είναι ο Βελονισμός, η Ομοιοπαθητική, η Φυτοθεραπεία και η Οστεοπαθητική.
Το νομικό πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο αυτές ασκούνται, διαφέρει συχνά σε κάθε χώρα, ενώ γίνεται συνεχής προσπάθεια για την υιοθέτηση ενός ενιαίου Πανευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου άσκησής τους. Σε 18 από τις 29 Ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει κάποια μορφή νομικού πλαισίου, σε κάποιες δε από αυτές, οι εναλλακτικές ιατρικές έχουν θεσμοθετηθεί ως ιατρικές ειδικότητες ή εξειδικεύσεις και αναγνωρίζονται από τα Εθνικά Συστήματα Υγείας και από τους εθνικούς και τοπικούς ιατρικούς συλλόγους. Σε κάποιες χώρες παρέχονται πανεπιστημιακά μαθήματα στα πλαίσια της βασικής ιατρικής εκπαίδευσης, είτε υποχρεωτικά είτε κατ’ επιλογήν, ενώ σε άλλες, μεταξύ των οποίων πλέον και στην Ελλάδα, υπάρχουν πανεπιστημιακά Προγράμματα Μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης. Τουλάχιστον σε 9 χώρες υπάρχουν Πανεπιστημιακές έδρες εναλλακτικών και συμπληρωματικών θεραπειών.
Στην Ευρώπη, περισσότερο προωθείται η παροχή υπηρεσιών εναλλακτικής και συμπληρωματικής Ιατρικής, είτε στα πλαίσια της Γενικής Ιατρικής, είτε συμπληρωματικά με τη ειδίκευση του ιατρού ή άλλου επαγγελματία υγείας, πάντα όμως μέσα σε ένα ιατρικά αποδεκτό σχεδιασμό που περιλαμβάνει ιατρική διάγνωση, πρόγνωση, θεραπεία και προσδόκιμο θεραπευτικού αποτελέσματος. Στην κατεύθυνση αυτή έχει συμβάλλει η έντονη ερευνητική δραστηριότητα που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα πολυάριθμές μελέτες βασικής και κλινικής έρευνας για την εναλλακτική ιατρική, να ανακοινώνονται κάθε χρόνο σε παγκόσμια και εθνικά ιατρικά συνέδρια και να δημοσιεύονται σε ιατρικά περιοδικά. Η ανάρτηση των μελετών αυτών στις μεγάλες διαδικτυακές ιατρικές βιβλιοθήκες, έχει συντελέσει αποφασιστικά στην διάδοση τους και κυρίως στο να τεθούν οι πιο διαδεδομένες εναλλακτικές ιατρικές υπό αυστηρότερη επιστημονική κρίση. Παράλληλα όμως, συνεχίζουν και δίνουν έναυσμα σε άτομα οι φορείς που ασχολούνται με την ιατρική έρευνα να προσεγγίσουν θεραπευτικά διαφορετικά νοσήματα με έναν πιο ολιστικό τρόπο, με αποτέλεσμα το θεραπευτικό όφελος του ασθενούς.
